Case
Het is het oeroude kip of ei verhaal in een modern jasje. Ben je ongelukkig omdat je dik bent of andersom? Even los gezien van de vraag of je gelukkig kan zijn als je (fors) overgewicht hebt en alle ‘body-positivity’ discussies van de laatste tijd. Laten we uitgaan van de stelling dat je het gelukkigst bent als je een gezond gewicht hebt, dan voel je je en doe je goed. Tot grote troost van vele notoire overeters gaan er de laatste tijd meer en meer stemmen op, die beweren dat je dik bent juist ómdat je niet gelukkig bent.
De stelling in de case anders geformuleerd
De epigenetica, want daar praten we hier over, gaat uit van deze stelling; als je endorfinebalans niet in orde is ben je gevoeliger voor slopende en ontmoedigende factoren als stress, angststoornissen, depressies, en (vr)eetaanvallen. Het feit dat jij geen nee kunt zeggen tegen dat tweede gebakje, die hele zak chips, die patat met extra mayo of zelfs die gewone boterham met kaas, is niet te wijten aan gebrek aan ruggengraat zoals vele boze tongen beweren. Nee, het is een opstapeling van erfelijkheid, prenatale factoren, voeding en stress die een uitgeput beloningssysteem tot gevolg hebben: een totaal verstoorde endorfinebalans.
Goed nieuws
Het goede nieuws is; deze wetten zijn niet in steen geschreven, er is altijd nog iets aan te doen. Door een totale herstart van jouw epigenetische programmering ben ook jij in staat om die extra kilo’s van je af te schudden en opgewekter en daadkrachtiger door het leven te gaan. Jouw ruggengraat draagt een rugzakje met gemak of schudt dat af als je dat wil. Jouw keuze.
Uitdagingen
We leven in een genotsmaatschappij. Alles moet ‘insta-fähig’ zijn. Je huis een toonzaal van design hoogtepunten, je baan één grote, inspirerende ontdekkingstocht, je kinderen modelletjes in spé. Om maar te zwijgen over je relatie. Als jij niet minimaal vier keer in de week spetterende seks met multiple G-orgasmes hebt, is het samenzijn met je lief dan überhaupt het daglicht wel waard? Dus je rent, je vliegt, je bikram yogaat, je vergadert en je zelf-ontwikkelt je een ongeluk. Letterlijk. Du momentdat je leven niet social media-waardig meer is, liggen de stress, het faalgevoel en de ‘fuck-it- attitude’ op de loer: ‘mijn leven zuigt toch al big time. Ik haal vanavond lekker pizza met extra kaas in de rand, neem er een halve liter Ben en Jerry’s bij en blijf thuis Netflixen en chillen.’
Comfort food stilt (niet)
Onwaarschijnlijk verwacht je al dat, ondanks dit in eerste instantie verrukkelijk lijkende ‘comfort food’ je halverwege de avond al het gevoel bekruipt dat jij – de vrouw met de ruggengraat van een weekdiertje – inderdaad geen knip voor de neus waard bent. Het feit dat je de volgende ochtend maar niet die hippe high waist skinny glans treggingaantrekt maar die ruimvallende tuniek om die extra vetrolletjes te verbergen, completeert een trieste, voor velen bekende ‘merry-go-round’.
Het ligt niet aan jou
De avond wordt afgetopt met de verpletterende conclusie: ‘het is allemaal je eigen schuld want tja, elk pondje gaat door het mondje’ en ‘Had je maar wat meer zelfbeheersing en doorzettingsvermogen aan de dag moeten leggen dikke zeekoe dat je daar bent.’ Of: ‘Face it, je bent te vet en dat blijf je dankzij deze slappe hap ook altijd.’ Wij vrouwen zijn immers kampioen zelf-verkettering? Niet voor niets gebeurt het hand over hand toenemende body-shamingvooral van vrouw naar vrouw.
Wat echter als we je zouden vertellen dat het wellicht niet allemaal aan jouw elastieken ruggengraat en gebrek aan mentaliteit ligt? Dat er factoren meespelen waar jij je (tot nu toe) helemaal niet van bewust was maar die het jou eigenlijk onmogelijk maken om niet alleen blijvend en succesvol gewicht te verliezen? Die factoren kun je beïnvloeden, waardoor jij over de hele linie mentaal beter in je vel komt te zitten. Klinkt dit als een slechte TellSel reclame uit de jaren ’80? Of zou er eindelijk een plausibele verklaring zijn voor hand-over-hand toenemende welvaartsziekten als AD(H)D, allergieën, onvruchtbaarheid, diabetes en obesitas?
Epigenetica is de redding
Liesbeth van Duijn van Nederland Slank verklaart overtuigend van wel. Als dochter van de banketbakker die altijd wel een extra taartje lustte, is zij sinds jaar en dag op een duidelijke missie; ‘de helft van Nederland van zijn of haar overgewicht afhelpen’. Mooi streven maar makkelijker gezegd dan gedaan. Dat ondervond Van Duijn ook zelf. Zelfs voor deze ambassadeur van het metabolische voedingsplan bleek blijvend afvallen, het volhouden van een gezond gebalanceerd eetpatroon en een opgewekte levenshouding een schier onmogelijke opgave. Tot zij in contact kwam met de autoriteit op het gebied van endorfineherstel; de Vlaamse epigeneticus Lucas Flamend.
Hoe dan
Epigenetica is de wetenschap die zich bezig houdt met de door externe elementen als genees- en genotsmiddelen, liefde, stress en voeding-beïnvloedbare elementen van de genen. Dus het gedeelte dat niet vast ligt in het DNA. Uit deze leer blijkt, dat als gevolg van de gewoonten die wij ons in deze huidige genotzuchtige maatschappij hebben aangemeten, bij vele westerlingen de afgifte van de (geluks)hormonen endorfine en dopamine volledig verstoord is. Als reactie op de overmatige inname van kunstmatig geproduceerd en bewerkt voedsel, zijn onze hormoonreceptoren volledig afgestompt en uit balans. Wat niet alleen de eerder genoemde verschijnselen of ziekten tot gevolg heeft, maar ook dat gevreesde ‘mother of all evil’: een chronisch gebrek aan doorzettingsvermogen!
Pieken en dalen
Wat is nu die fatale, vicieuze voedingscirkel waar we ons in bevinden? Stress-eten is in principe, net als elke verslaving, compensatiegedrag. Je ziel is diegene die honger heeft. Dit kan gedeeltelijk zelfs te maken hebben met elementen die geheel buiten jouw schuld om zijn gecreëerd. Ouders die depressieve aandoeningen hadden, alcoholisme, verslavingen, het feit dat je ter wereld bent gekomen terwijl je moeder de bekende bevallingsdrug oxytocine is toegediend, een gebrek aan aandacht en bevestiging (hechting) in je jeugd. Allemaal factoren waardoor je leven al begonnen is met een deuk in je endorfinebalans. Ben je vervolgens groot geworden met koemelk, witte boterhammen met kaas en neem je tegenwoordig drie klonten suiker in je koffie en elke dag een paar glazen wijn na je werk, dan sta je al met 2-0 achter. Alle voedingsvormen die te boek staan als zogenaamde troost- of junkvoeding zijn volgepropt met suikers, transvetten en E-nummers waardoor je wel moetblijven eten. Deze door de voedingsindustrie op maximaal effect gemodificeerde ingrediënten zorgen namelijk voor een snelle, felle piek in je bevredigingsbehoefte maar doen deze bijna net zo snel daarna alweer dalen tot onder het dieptepunt.
Superduper dopa
De pieken en dalen hebben een langdurig verstoorde endorfinebalans tot gevolg. Waarom is dat belangrijk? Zie je, endorfine is ‘slechts’ de regulator van: dopamine (actief geluksgevoel), GABA (het anti-stress hormoon) en melatonine (de slaapregulator). Maar ook van; antidepressivum, pijnvermindering, zelf-herstel, insulinebalans, aanmaak van hersencellen, vruchtbaarheid en last but not so least; anti-aging.
Dus ja, een gezonde endorfinehuishouding, daar is wel wat voor te zeggen. Als je tenminste net als de meeste mensen, af wilt van je allergieën, AD(H)D, onvruchtbaarheid angststoornissen of waar we ons in dit artikel op focussen; je overgewicht.
De totale herprogrammering
Allemaal goed en mooi maar dit zou geen goedkope ‘Tellsell’ reclame worden, dus; de volgende, voor de hand liggende vraag brandt op ieders lippen;
“HOE KOM IK ER* VAN AF?”
(*met ‘er’ worden in dit geval die vermaledijde extra kilo’s bedoeld).
Eerst even de gevreesde dooddoener als antwoord; ‘Door drastische aanpassing van je levens- en voedingsgewoonten.’ Inderdaad, hetzelfde riedeltje dat alle andere zogenaamde ‘dieet-goeroes’ ook prediken. Echter met dien verstande; door een totale herprogrammering van jouw endorfinebalans is deze nieuwe gezonde leefstijl wellicht voor het eerst voor iedereen haalbaar en goed vol te houden. Zoals in Flamends onlangs verschenen – en via Nederland Slank verkrijgbare boek ‘Het Endorfine Herstelplan’ is uitgelegd, wordt inzichtelijk door het invullen van enkele diepgaande questionnaires en/of een EEG-scan, of er een tekort is in je persoonlijke endorfinedisbalans. Naar aanleiding van deze resultaten worden er voedingssupplementen voorgeschreven. Dit zijn veelal op planten samengestelde producten die de werking van het endorfinesysteem terug in balans brengen. Je slaapt beter, je bent minder moe en zwaarmoedig en je zit al behoorlijk snel mentaal veel beter in je vel. Combineer dit met het voor jou persoonlijk samengestelde dieetplan en je zult ook die ontmoedigende kilo’s snel en blijvend gaan verliezen. Je weet nu namelijk dat je niet bleef (vr)eten omdat je een slappe trut bent maar om een emotionele leegte te vullen. En eenmaal ‘overgewichtig’, wordt je endorfinevoorraad steeds verder uitgeput. Het is een strijd als de spreekwoordelijke rots die de berg opgeduwd moet worden: een strijd die je niet kon winnen. Tot nu, tot Nederland Slank en het endorfineherstelplan in je leven kwamen. En na het volgen van dit programma beaam je eindelijk: ‘Ik was niet ongelukkig omdat ik dik was, ik was dik omdat ik ongelukkig was.’
